Καλησπέρα λίσταρχοι και σύντροφοι καιροδοιπόροι!
Λοιπόν οι δυσκολίες υπάρχουν πάντα για να μας "τεστάρουν". Ειδικά αυτές που εμφανίζονται απρόοπτα και την τελευταία στιγμή! Εκεί, ή τα παρατάς και δεν ασχολείσαι, ή, επιμένεις αποδεικνύοντας πόσο πολύ πιστεύεις αυτο που κάνεις και πόσο πολύ το θες.
Αυτά σκεφτόμουν στο δρόμο το Σάββατο το πρωί ταξιδεύοντας για την όμορφη Ζαρούχλα, ώστε να μπορέσω να παρεβρεθώ έστω και αυθημερόν για την πολύ σημαντική συζήτηση που διεξήχθη!
Η πρώτη απρόοπτη δυσκολία ήταν, η πολύ αντιεπαγγελματική συμπεριφορά ενός εκ των ξενοδόχων που σκόπευα να φιλοξενηθώ, οι οποίοι επικαλέστηκαν λόγους ανωτέρας βίας ώστε να ακυρωθεί η διαμονή μου την Κυριακή το βράδυ, με αντάλλαγμα να μείνω εκεί την Παρασκευή το βράδυ ώστε να γίνει τελικά Παρασκευή & Σάββατο βράδυ. Ωστόσο, διάφοροι προσωπικοί λόγοι δεν μου επέτρεπαν να διανυκτερεύσω εκεί την Παρασκευή και το Σάββατο, αλλά το Σάββατο και την Κυριακή. Το απρόσιτο (για εμένα) της τιμής των υπολοίπων ξενοδοχείων, δεν μου επέτρεψε να κλείσω άλλο δωμάτιο ενώ αν και είχα την ευκαιρία να μείνω έστω και σε τρίκλινο, για πολλούς λόγους, συμπεριλαμβανομένου και του εκνευρισμού μου γι αυτούς τους ανθρώπους, δεν θέλησα. Ετσι λοιπόν, η τριήμερη έγινε μονοήμερη κι έπρεπε να κάνω τον απαράδεκτο δρόμο Αθηνών/Ακράτας καθώς και την κάπως απαιτητική ορεινή διαδρομή μετά, δύο φορές μέσα στην ίδια ημέρα. Η δεύτερη δυσκολία ήταν οτι, παρουσιάστηκε πρόβλημα στο σύστημα διεύθυνσης του αυτοκινήτου μου, απ'αυτά που ξέρεις οτι από στιγμή σε στιγμή μπορεί να "σε αφήσει". Συνεπώς, για λόγους ασφαλείας, πήγαινα πιο αργά απ οτι συνήθως και με την ψυχή στο στόμα!
Όμως: Παρ'όλο το θυμό και τον εκνευρισμό μου, όταν μπήκα έστω και με 2 ώρες καθυστέρηση στο χώρο της συνάντησης, με το που σας είδα όλους, ένιωσα πως τίποτε απ ολα αυτά δεν έχει σημασία! Η διάθεσή μου άλλαξε αμέσως και σας ευχαριστώ! Η γνωστή ζεστασιά των συναντήσεών μας, τα χαμόγελα και οι ανοιχτές καρδιές! Ακόμη και την κούραση ξέχασα και στρωθήκαμε αμέσως στη δουλειά:
Το βασικό θέμα συζήτησης ήταν η δημιουργία του Συλλόγου, τα χαρακτηριστικά αυτού αλλά και η σχέση του με την κοινότητά μας. Η συζήτηση ήταν πολύ σοβαρή, ώριμη και παραγωγική. Το θέμα συζητήθηκε κατ'ευθείαν στην ουσία του. Προσωπικά, ανοίγοντας την κουβέντα, δεν θεωρώ οτι είχε νόημα να εξετάσουμε τα δύο υποψήφια καταστατικά λέξη προς λέξη, αλλά να εξετάσουμε "επί της αρχής"
τον σκοπό του συλλόγου και
την σχέση του με την hellasweather.
Γι αυτά τα ζητήματα, τοποθετήθηκαν όλοι κι έγιναν ερωτήσεις / παρατηρήσεις από τους υπόλοιπους σε σχέση με κάθε τοποθέτηση. Κατ'αυτόν τον τρόπο, πραγματοποιήθηκε ο διάλογος, ο οποίος είχε σαν αποτέλεσμα να καταλήξουμε σε μερικά βασικά σημεία τα οποία και θα θέσουμε προς ψήφιση διαδικτυακά προκειμένου να ενσωματωθούν στο πρώτο καταστατικό του μελλοντικού συλλόγου.
Περισσότερα εδώ:
viewtopic.php?f=3&t=1094&start=10#p29369Κατόπιν επισκεφθήκαμε τη λίμνη Τσιβλού, ένα παραμυθένιο μέρος. Διπλα στη λίμνη υπάρχει μια ταβέρνα στην οποία είχαμε και το καθιερωμένο μας γεύμα! Τα γνωστά εθιμοτυπικά δεν ήταν δυνατόν να μην τηρηθούν: Η απαραίτητη φωτογραφία όλων μπροστά στη λίμνη με τη σημαια της λίστας μας, αλλά και η κοπή της πίτας! Το φλουρί το κέρδισε ο Γιάννης απ το Λουτράκι! Το δώρο; Μια έκπληξη που κανόνισε ο Χρήστος!
Χρήστο τα συγχαρητήριά μου για τη διοργάνωση! Έκανες τα πάντα και έτρεξες για όλα...
Και του χρόνου παιδιά!! Να είμαστε υγιείς!!
Κάπου εκεί, μετά την ταβέρνα ήρθε η ώρα για να φύγω. Νύχτα πλέον και οδηγώντας προς την Αθήνα, αναρωτιόμουν πώς γίνεται να επιστρέφω πιο ξεκούραστος σε σχέση με το πώς έφυγα;;
Πώς γίνεται μια τόσο γεμάτη μέρα με 7 ώρες συνολικά στο τιμόνι και τόσες συζητήσεις να μην κάνουν τα μάτια μου να κλείνουν απ τη νύστα;;;
Κι όμως....
Hellasweather ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!!!!!